အင္တာနက္ေပၚေပါက္လာမႈ သမိုင္း (၅)

အင္တာနက္ကို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းသံုးအျဖစ္ ဖြင့္ေပးလိုက္ျခင္းအေစာပိုင္းကာလေတြမွာ အင္တာနက္ကို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအေနနဲ႔ အသံုးမျပဳဖို႔ တားျမစ္ထားေပမယ့္ အဓိပၸာယ္အတိအက်နဲ႔ တားျမစ္ထားမႈမရွိတဲ့အျပင္ အမ်ားအားျဖင့္ ကိုယ္ပိုင္သေဘာဆႏၵနဲ႔ပဲ အသံုးမျပဳဘဲေနၾကတာကို ေတြ႕ရ ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ UUCPNet နဲ႔ X.25 IPSS တုိ႔မွာဆုိရင္ ဒီလိုမ်ဳိး ကန္႔သတ္ထားတာမရွိတဲ့အတြက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအတြက္ အသံုးမျပဳရလို႔ တားျမစ္ထားတဲ့ ARPANET နဲ႔ NSFNet တို႔ကေန ၎တို႔ကြန္ရက္ထဲ လာေရာက္ခ်ိတ္ဆက္မႈမျပဳဖုိ႔ ကန္႔သတ္လိုက္တာမ်ဳိး ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ UUCP link ေတြကေတာ့ အင္တာနက္ကြန္ရက္ႀကီးေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားၿမဲရွိေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ၁၉၈၀ ျပည့္ ေႏွာင္းပိုင္း ကာလေတြမွာေတာ့ ပထမဆံုးေသာ အင္တာနက္ ၀န္ေဆာင္မႈကုမၸဏီ (Internet Service Provider) ေတြ ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ ဒီအထဲက PSINet, UUNET, Netcom, Portal Software ေတြဆိုရင္ ေဒသတြင္း သုေတသန ကြန္ရက္ေတြအတြက္သာမက UUCP အေျချပဳ e-mail နဲ႔ Usenet News စတဲ့ အမ်ားျပည္သူေတြအတြက္ ၀န္ေဆာင္မႈေတြကိုပါ ေပးလာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အေမရိကန္အေနာက္ဘက္ကမ္းေျခအတြက္ အခုအခါ Verio လို႔လူသိမ်ားေနတဲ့ Best Internet ကို ၁၉၈၆ ခုႏွစ္မွာ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး အေရွ႕ဘက္ကမ္းေျခေဒသအတြက္ ပထမဆံုး dial-up ကုမၸဏီ world.std.com ကို ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ မွာ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ARPANET စီမံကိန္းအဆံုးသတ္ခဲ့ၿပီး ကြန္ရက္ နည္းပညာသစ္ေတြနဲ႔ အစားထိုး အသံုးျပဳလာခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ NSFNet ကို ANSNET (Advanced Networks and Services) အျဖစ္ အမည္ေပးကာ ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးေတြအတြက္ အျမတ္အစြန္းမယူတဲ့လုပ္ငန္းေတြမွာ အသံုးျပဳႏိုင္ဖို႔ ဖြင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အစိုးရဌာနေတြနဲ႔ အင္တာနက္၀န္ေဆာင္မႈ ကုမၸဏီေတြကေန မိမိတို႔ကိုယ္ပိုင္ backbone ေတြကို သံုးကာ အျပန္အလွန္ခ်ိတ္ဆက္မႈျပဳလာၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေဒသတြင္း NAP (network access point) ေတြ ေပၚလာတဲ့အခါမွာေတာ့ ကြန္ရက္တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုၾကား အလြယ္တကူ ခ်ိတ္ဆက္မႈျပဳလာႏိုင္ၿပီး အင္တာနက္ကို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမွာ အသံုးမျပဳဖုိ႔ ကန္႔သတ္ခ်က္ဟာလည္း အဆံုးသတ္သြားခဲ့ပါတယ္။IETF နဲ႔ စံၫႊန္းမ်ားအတြက္ စံၫႊန္းသတ္မွတ္ခ်က္အင္တာနက္ကြန္ရက္ႀကီးဟာ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၊ ဘယ္ကုမၸဏီ၊ ဘယ္အဖဲြ႕အစည္းကမွ ပိုင္ဆိုင္ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာမ်ဳိးမရွိဘဲ အလ်င္အျမန္ႀကီးထြားလာခဲ့ေပမယ့္ ကြန္ရက္ႀကီး ျပႆနာတစ္စံုတစ္ရာ မေပၚေပါက္ဘဲ လည္ပတ္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အမ်ားလက္ခံသေဘာထူထားတဲ့ စံၫႊန္းတစ္ခု လိုအပ္ေနတယ္ဆိုတာ သိျမင္လာၾကပါတယ္။ ဒီလိုအင္တာနက္စံၫႊန္းသတ္ မွတ္ဖို႔အတြက္ RFC (Request for Comments) ကေန စတင္ ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလမွာ အေမရိကန္ အစိုးရရဲ႕ေငြေၾကးအေထာက္အပံ့နဲ႔ သုေတသနပညာရွင္ေတြကေန IETF ကို စတင္ဖဲြ႕စည္းခဲ့ပါ တယ္။ IETF အစည္းအေ၀းကို သံုးလတစ္ႀကိမ္ ပံုမွန္က်င္းပၿပီး စတုတၳေျမာက္အစည္းအေ၀းမွာေတာ့ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ ကုမၸဏီေတြကေန ပညာရွင္ေတြ ပါ၀င္တက္ေရာက္ခြင့္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ေနာက္ IETF အစည္းအေ၀းေတြကေန လက္ခံတဲ့ စံၫႊန္းေတြကို STD အျဖစ္ အမ်ားက အသံုးျပဳလာခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ အေရာက္မွာေတာ့ IETF ဟာ Internet Society ရဲ႕ ေအာက္ကို ေရာက္ရွိၿပီး ႏိုင္ငံတကာစံၫႊန္း သတ္မွတ္မႈမ်ားဆုိင္ရာ လြတ္လပ္တဲ့အဖဲြ႕တစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။NIC, InterNIC, IANA နဲ႔ ICANNအင္တာနက္ကြန္ရက္ႀကီးတစ္ခုလံုးကို စီမံခန္႔ခဲြဖုိ႔အတြက္ Network Information Centre (NIC) ကို ကာလီဖိုးနီးယားျပည္နယ္ Menlo Park ရွိ Stanford သုေတသနဌာနမွာ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါ တယ္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္အေရာက္မွာ NIC ရဲ႕ စီမံခန္႔ခဲြမႈကို Internet Assigned Numbers Authority (IANA) က လဲႊေျပာင္းယူခဲ့ပါ တယ္။ ARPANET ဖံြ႕ၿဖိဳးစအေစာ ပိုင္း ကာလေတြမွာ ့သ်အ ေတြကို ၎တို႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္နာမည္နဲ႔ေခၚဆိုမႈျပဳခဲ့ၿပီး Stanford သုေတသနရဲ႕ SRI International ကေန အင္တာနက္အတြင္းရွိ host ေတြ အားလံုးဆီ အမည္စာရင္းကို HOSTS.TXT ဖိုင္အေနနဲ႔ ေပးပို႔ေနခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အင္တာနက္ကြန္ရက္ႀကီး ကမၻာအႏွံ႔ က်ယ္ျပန္႔လာခဲ့တဲ့အခါမွာ ေတာ့ အခုလိုလုပ္ေဆာင္ရတာဟာ အေတာ္ႀကီးကို ခက္ခဲလာပါတယ္။ ဒီကိစၥကို ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ Paul Mockapetris က ဒိုမိန္း အမည္ေပးစနစ္ (Domain Name System) ကို ဖန္တီးခဲ့ပါတယ္။ အေစာပိုင္းမွာ Stanford သုေတသနဌာနရွိ Defense Data Network- Network Information Centre (DDN-NIC) ကေန .mil, .gov, .edu, .org, .net, .com, .us စတဲ့ top-level domain (TLD) ေတြနဲ႔ root nameserver စီမံခန္႔ခဲြမႈေတြ၊ အင္တာနက္ အမည္ေပးစနစ္ေတြအားလံုးကို တာ၀န္ယူခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ အေရာက္မွာ ကာကြယ္ေရး သတင္းအခ်က္အလက္စနစ္ ေအဂ်င္စီ (DISA) ကေန DDNNIC ကို Government Systems Inc ဆီ လဲႊေျပာင္းေပးခဲ့ပါတယ္။ စစ္ေရးနဲ႔ မပတ္သက္တဲ့က႑ေတြေၾကာင့္ အင္တာနက္စနစ္ တစ္ဟုန္ထိုးတိုးတက္ႀကီးထားလာတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ အေမရိကန္ကာကြယ္ေရးဌာနကေန .mil ဒိုမိန္း ကလဲြၿပီး အင္တာနက္မွတ္ပံုတင္ ၀န္ေဆာင္မႈေတြအတြက္ ေငြေၾကးအေထာက္အပံ့ေပးမႈကို ရပ္ဆိုင္းခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ အမ်ဳိးသားသိပၸံေဖာင္ေဒးရွင္းက InterNIC ကို တည္ေထာင္ၿပီး ကုမၸဏီ ၃ ခုကို လုပ္ငန္းေတြ ခဲြေ၀ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီစနစ္အရ Network Solutions ဟာ ဒိုမိန္းမွတ္ပံုတင္၀န္ေဆာင္မႈကို တာ၀န္ယူၿပီး AT&T u directory နဲ႔ database ၀န္ေဆာင္မႈကို တာ၀န္ယူရကာ General Atomics ကေန သတင္းအခ်က္အလက္စနစ္အတြက္ တာ၀န္ယူခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္အေရာက္မွာေတာ့ IANA နဲ႔ InterNIC ႏွစ္ခုစလံုးဟာ ကာလီဖုိးနီးယားမွာ အေျခစိုက္တဲ့ အင္တာနက္ဒိုမိန္း မွတ္ပံုတင္ေရးအဖဲြ႕ႀကီး (ICANN) ရဲ႕ လက္ေအာက္ကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါ တယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ DNS စနစ္ကို ပုဂၢလိကကုမၸဏီေတြဆီ လဲႊေျပာင္းေပးခဲ့ၿပီး အင္တာနက္အမည္မ်ား စီမံခန္႔ခဲြမႈကိုလည္း ကန္ထ႐ိုက္စနစ္နဲ႔ ကုမၸဏီေတြဆီ ခ်ေပးခဲ့ပါတယ္။